Düþman yýðdý karþýmýza demirini çeliðini Siperler döndü kýyamete Bora, fýrtýna olmuþ yaðýyordu Kurþun, top-tüfek ve gülle. Ama Mehmetçik týnmýyordu bile Yýkýyordu elinin tersiyle Ýnsanlýk düþkünlerini yere Ne iþin var burada diye... Akýyor akýyordu sel gibi Dalýyordu doludizgin Þehitliðin gül bahçesine. *** Ders al bu destandan ey genç! Saklanma köþe bucakta Sarmasýn benliðini kara düþünce Savaþ kötülerle kelle kucakta Kaçma sorumluluktan iþ baþa düþünce. Çiçekler derle atanýn gücünden Olma miskinliðe kul köle Kalk ayaða, durma öyle Hadi koþ, hadi coþ, hadi gürle!
Sosyal Medyada Paylaşın:
erhantigli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.