babamın köstekli zaman kumbarasına bir tutam düş attım çocukluğumun masumiyetini biriktirdi düşlerim

ay ve deniz gizlice öpüþürdü
mehtap sýyýrýrdý hüzün entarisini
ben ise gitarýmla söyleþirdim
masumiyetin saçlarýma dökülürdü yýldýz yýldýz





mavi yürekli genç bir adam özgürlüðün türküsünü söyler
denize köpük býrakýr gözyaþlarý
kuru bin çiçek ömrünü öper düþlerin
ve sarý bukleli genç bir kýz gülümser
mavi yürekli genç adam dize gelir





son postaya verilen veda mektubu acýtýr geçmiþin yüreðini
yangýn yerine döner anýlarýn kýrgýn yürek izleri
sarý bukleli lalezar köþede beþ taþ oynar
çocukluk dolu eteklerini savurur





babamýn köstekli zaman kumbarasýna bir tutam düþ attým
çocukluðumun masumiyetini biriktirdi düþlerim
mavi yürekli genç adamlar gülümsedi
özgürlük þarkýlarý dile geldi
ve sarý bukleli genç kýzlar saçlarýna sakladý tüm hayallerini





kahve kokusuna bulandý tüm þiirlerim
yarým kalan her þiirin sonuna sen sindin
ellerimde kuruyan mürekkep izlerinin kiri
ve yarým kalan her þiire martý öpücüðü kondurdum





suskun bir ömrün þiirle dansýný izleyecek ayýþýðý bu gece
son tangoyu mavi yürekli genç
ve sarý bukleli sevda oynayacak
sevda kokusuna karýþacak kahve kokusu
o son yudumda kýrk yýl hatrý kalacak





düþlerimdeki istanbul simit kokuyor
zamanýn demini yudumlarken anýlar
martýlara düþ ufalar anýlardaki ben
ve sen burnumda tütüyorsun simit kokulu istanbul



mahmudiye düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın: