Baþaklarý sararmýþ bir buðday tarlasýnda Sýrtýnda bir þelek odunuyla Olgun baþaklardan firik yüten Anadolunun zorlu ve cefakar kadýný; Her zamanki o canlý direniþiyle Aile kurumunun hep kilit taþýdýr.
Baþaklarý biçer, þeleði yakar Firiði bir güzel yüterler. Sonra da iþini tamamlar Yeþil karasý bir çuval firiði sýrtlar Gün batýmýna yakalanmadan giderler.
“Neyin hesabý bu, neyin acelesi!...” demeyin Bir dayanýlmaz öfkenin sanki dünya ötesi, “Her þey usulünce tamamlanmalý” Der yine de o, eskiyen gün batmadan Her þey vakti saatinde tamamlansýn ister Yeni güne hiç bir iþ býrakmadan.
Onlar için: Hep böyle zorlu mu geçecek yaþam? Bitip tükensin istenirken kadýnýn çilesi Huzur sokaðý denilen evlerinde bile Hep peþlerinde onlarý kovalayan akþam.