Şems-i Tebrizi

od üstüne od koyanda
gönül han-ý ateþ
gelen yolcu kül olur
sanma seyyah-ý aþýk
savrulup yok olur
gönül erine gelen zeval
"O" ki nur-u has
Kûn diyende yok olur

ekber
bil hakikatte ekber
can içinde can yanar
Þems-i Tebrizi söze gelir

gönül aþka düþmeden
gülistanda gül kokmaz
dikeni cana batmadan
o gamm-ý bülbül
gönül divanýnda ötmez

giyin od-u aþký gömleði
ol hilkat-ý fukara
yalýnayak düþ yollara
var ruh-u sahrayý ummana
söndür aþk-ý ateþini
doldur ikrarla nur-u bâdeni

gönül gözün mest-i hane
içip aþk-ý kudsîyi kana kana
mest-i divane ol diye
Þems-i Tebrizi cana uðradý

































Sosyal Medyada Paylaşın: