Soğuktan üşümüs titreyen kuşlar gibi Yalnızım yine

Soðuktan üþümüs titreyen kuþlar gibi Yalnýzým yine
Bir sonbaharda yine dökülüyor yapraklar
Agaçlar yapraksýz ben ise sensiz
Soðuktan titreyip üþüyen kuþlar gibi
Yalnýzým yine...


Yýllanmýþ þaraplar gibi
Kapatýldým bir mahsene
Çürüyorum sensizlik mahsenlerinde
Bekliyorum seni gelip cýkarýrsýn beni
Bu köhne mahsenden..


Ýçime yakýyor sensizlik, ruhuma batýyor yokluðun Kanatýyor için için...
Yüreðimi doldurmuyor hiçbirsey
Çekilmezi zor bir gerçek bu?
Sensizliðin iþkencesi
Allah`ým neden af çýkmýyor müebbet yemiþ hayatýma...

Gökhan Þenturk ’


Þiirime sesiyle hayat veren BeYaZ beye teþekkürlerimi sunarým..
Sosyal Medyada Paylaşın: