Yüreği Göğe Akanlara

Cenneti de cehennemi de ölmeden bulabilir insan
kolaydýr cehenneme çevirmesi yaþamýný
þeytanla buluþmak ve öpüþmek
kolay


kolay yeryüzünde bulmak cenneti
bakýnca analarýn yüreðine
yüreðine seven bir kadýnýn
bir bebeðin gülümsemesine
barýþ, güven ve paylaþýmla örülmüþ
cennet yolunu görmek kolay


biliyorum göðe bakýyorsunuz hep
bulutlarýn üzerinde tüm hayallerimiz
sonsuzluða dikilmiþ gözler
öyle tatlý ki ýþýðý görmek her sabah
uzamýn bunca karanlýk oluþu karþýsýnda
diken diken tüylerimiz


ne kadar hazýr deðilsek bir sona
ne kadar hazýr deðilsek kendimizden geçmeye
o kadar maviliklerindeyiz göðün


göðün maviliklerinde cennet kuþlarý
kanatlarý özgecil sevi
kanatlan, dünya kan revan
ne gelir elimizden
kan akýyoruz
yýldýz yýldýz uzaklaþýyor kardeþlik
fersah fersah derinlerde barýþ
burnumuzun dibinde hep kalleþlik


yaþýyorsak gölgesinde silahlarýn
iktidar sahipleri bunca zalim
umut bu kadar fakirse
ne gelir elimizden
göðe bakalým biz yine
zamaný geldiðinde bulutlarýn üzerinde
güçlü olacaðýz nasýlsa


sevecektik yaratýlaný Yaradan’dan ötürü
nasýl da ufuksuz kaldý sevimiz


topraðýn ve meyvelerinin herkese ait olduðu
konar göçer günlerimizi unutmadým ben
herkes derken hayvanlar dahil
soylarýný kýrdýðýmýz, kanýný içtiðimiz hayvanlar
hayvaným demek onurdur benim için
çünkü hiçbir hayvan zevk için öldürmez
savaþmaz
katletmez
nefret ve garez barýndýrmaz yüreðinde
ne mutlu yüreði göð olanlara


karþý duramadýk
bir araziyi çitle çevirip
bu toprak ve üzerindeki meyveler
yalnýzca benimdir diyerek
kardeþliðe meydan okuyan
o ilk haine
bahþedilmiþ bir hak olarak gördü kendine
herkesin olaný sahiplenmeyi
sonra ona uyduk hepimiz
böylece þeytana satýldý insan
toprak, deniz, gökyüzü
bedelsiz deðil artýk nefes almak bile


insanýn adaleti mi?
güldürmeyin beni
ihaneti adalet saydýk yüz yýllarca
buharlaþýp en saf haliyle
bulutlarýn üzerine çýkmýþtý
bilincimizin dýþýna taþmýþtý
bundandý gözlerimizin semada oluþu biraz da


karþý koyamadýk köleliðe
göðün maviliklerinde asýlý kaldý özgürlük
zindanda gözlerimizi açtýðýmýz anda
düþlerimize kadar zincirlenmiþtik
deðil orman kanunu
nice özgürlük ve adalet var balta girmemiþte
bir insanlýk halidir vahþet
unuturuz doðaya ve hayvanlara vahþi derken
bahsetmeyin ahlakýndan insanoðlunun
kýzýþtýðýnda püskürttüðü kadardýr
fazlasý deðil


inanç mý dediniz?
o konuda öðrenecek çok þeyimiz var
kendinden menkul olmadýðýmýzla baþlayalým
sadece yaptýklarýmýzdan deðil
karþý koyamadýklarýmýzdan
yapamadýklarýmýzdan da sorumluyuz inan
insanlýðýn tüm günahlarýnýn kefareti üzerimizde
“masum deðiliz hiç birimiz”


Yaradan mý dediniz?
kelebeðin nefesinden yýldýzlara kadar
nereye baksam gördüðümdür
tüm duyularýmý ve idrakimi açtýðým
baþkaca büyü, baþkaca teslimiyet bilmediðim


þeytan mý dediniz?
insan suretindedir.




Barba

Sosyal Medyada Paylaşın: