kül boyasý duvarýn ahþap ressamý uzanan fýrça kara kalem yazgýdan beter olmuyor sandýðým susmaya az kala renklerin mat yerine ayýklýyorum suçlarý
.........
düþ sancýsý sanýrým en uzak ihtimaller kadar uzak oluþun dudaklarýn kapanýk eðilmeler sonrasý bir telgrafa kaplý uðurlanmýþ gibi yaðmurun sesinden plansýz oluþum mevsimin dengesiz yerinde uzanarak öpüþme kaideleri içinde saklanmak aðzýnýn ucuna susturucu takýntýsý düþleyemem sana biliyorsun kar pýhtýlarý arasýndan yaðmurun damlasý özlüyorum o kadar
....
gecenin yordamýyla ýslak bir arzu çýkýyor ahþap arsýzý yalnýzlýðýmdan ki tek oluþum sensizliðin ötesine gidemiyor yutkunuyorum Ýsa’dan önce tarihi boþlukta umarsýz acý oluyor Meryem avucunda besmeleyle ayrýk zamanlarýn toplandýðým zerdali tohumu sevgili düþün ki ayinler çanlarý vuruyor peygamberler yücesinde kitaplarda mucizevi yaðmurlar yýðýlýyor toprak anaya azýcýk birikinti oluyorum dudaklarýnýn kent avazýnda çocuklar ki yamalý hayalleri topluyor derken saçlarýnýn peronlarýnda kapýlýyorum geleceðin zaman ertesine
ve kuþlar diyorum kanatlarýnda trenler yolculayan þairler ve raylara uzanarak parýldayan ýslaklýða sevdalar doðuracaklar yürüyorum hayali saatlerin durak yerinde usumun binbir telaþý gibi asýlý havada martýlar elimin içinde kavuþma tadýnda elin dilimin kayganlýðýnda adýna sýmsýký sarýlý ezgi düþlüyorum uçurum gülü dudaklarýnda unuttuðum yaðmuru basit cümleler sýralanýyor ozan sahipsizi benliðime sana ben herþeyi gizliyorum bilmediðin türden hayatýn buruk saplantýlarýnda dokunarak ayak parmaklarýna geceyi seviyorum kokunun þahdamarýnda
....
anlýyormusun beni tahta bir sandalyenin kýyýsýna tünemiþ bir eskiyim iþte aðlarý gözlerine atarak yýldýzlarý toplamaya çalýþan bir meczup aklýna bilinç olmak istemiyorum yada mantýðýnda gelgit ben yüreðinde arsýz düþlere aþk olmak istiyorum aðladýðýnda gözünden akmak çýðlýðýnda avaz olmak ben kaþý havada bir resmiyet deðilim susarak doðaçlama tanrýlar sesiyim anlýyormusun beni dudaklarýnda unuttuðum yaðmurun ýslaklýðý adým çok acýklý bir hatýradan kalma tozlu eþya ve berduþ hayatýn boþluðunda bir yerdeyim
....
unuttuðum kadar aklýmýn týrnaklarýnda bilmediklerim sana ben yorgun bir iþçinin onurundan geliyorum cepheye yarýn taþýyan kadýnlarýn çýðlýðýnda aþkým ve ölü çocuklarýn hayallerini yaþatýyorum ben sende olmadýðým kadar büyüyorum
........
yaðmur aþký seninle asýyor dudaklarýma....
þiir ismi için lemide’ye teþekkürlerimle
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.