Gecenin bir aþýðý suikastçi gibi sýrtýndan defalarca býçaklamasý Aþkýný evleneceði gün kaybetmesi Düþünüp düþünüp bir daha vazgeçmesidir Aþk Gece Her gündüzün sonunda gelecek olan Yaðmuru pencere kenarýnda elinde kahveyle izlerken arkada bir fon oluþturan hayata sembolistçilerin gözünden baktýðýmýzda sadece karanlýkta yaþayan bir si mgedir gece suikast aþýk olan her insan suikaste uðamýþtýr kimi kalbinden büyük bir hançerle býçaklanmýþ kimi sýrtýndan osmanlý kýlýcýyla sýrtýný parçalatmýþ ne aþýk vazgeçer geceden ne suikast vazgeçer aþýðý öldürmekten gece hep izin verir sabaha kadar aþýklarýn suikastine þehirde bir çok aþk ölüsü üstlerinde paramparça elbise sokaklarda hep aþýk insan süsü gerçekleri ölmüþtür sahteleri süstür gezer orda burda kimse yaþayamdý aþký ölümü tadmadan aþk ölümü kolaydýr aþýk olan herkes ölür zor olan öldükten sonra da ayný kiyi sevmektir
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetYoldas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.