Aþk bir hastalýk... Seni ilk görüþümde baþladý belirtileri. Kalbim anlamaný veremediðim bir þekilde çarpmaya baþladý. Zihnim sadece sana odaklandý. Gözlerim gözlerine öyle hapsoldu ki kurtulamadým. Sen yanýmdayken; Nefesini tam da nefesimde hissettiðim an Kalbim yerinden çýkacaktý nerdeyse. Senin yanýndayken nefes almayý unutuyordum. Öyle bendeydin ki her gördüðümü sen sanýyordum. Bir güneþ gibi doðmuþtun kalbime.. Seni düþünmek kadar güzel bir þey yoktu þu dünyada.. Dünyalarý verseler bana yine de senden vazgeçemezdim.. Gözlerin kadar huzur dolu bir yer görmemiþtim daha önce.. Gözlerimin içine her baktýðýnda geçen zamana lanet okurdum. Ne olurdu Hep böyle kalsak ? diye düþünürdüm. Ama zaman geçer gözlerimiz ayrýlýr; Hasret saatlerini yaþardýk belli bir süre… Hasret saatleri biter kavuþmalarýmýzý yaþardýk. Sana kavuþacaðýmý bilmek bile ne kadar güzeldi. O aný hayal bile edemezdim. O an geldiðinde kalplerimiz bizi birleþtiren bir çizgi, Gözlerimiz ise birbirine kenetlenen bir kilit olur; Kollarýmýzda aþkýmýzý sonsuza dek sarardý.. Aþk bir hastalýk... Seni ilk görüþümde baþladý belirtileri. Fakat ben bundan þikayetçi deðilim. Gözlerin olmadan yaþayamam. Varsýn hiç iyileþmeyeyim. Sen en büyük ilacýmsýn benim! Yüreðin olmadan ben bir hiçim.
ZeynepUysal (Yýllar öncesinde yazdýðým bir þiir)
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeyno3 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.