Göçüyorum Benden
Gökyüzünde bir grup vaktiyle,
Evim barkým yok bende göçüyorum kýrlangýçlarla.
Ben senden ayrýlýp sarýldýðýmda hayallerine,
Resmin sararýp solmuþ çoktan silinmiþti anýlar.
Bir þehrin kirli koynaðýndan b/aka b/aka göçtün,
Ba/kýþlarýn g/öç alýyor gider ayak benden.
Otlar bir daha yeþermeyecek,ýrmaklar ç/aðlamayacak mý,
Baþka baharlar gelmeyecek mi yoksa?
Yoksa beni usulca Sol yanýnamý kilitleyeceksin,
Sol yanýn kalabalýk yalnýzlýðýmla kýrlangýçlarý saymazsak eðer.
Hem göç beklemiyorlardý ki çocuk yürekleriyle,
Geçilmez usul erkan bilen ustalardan sokaklarý yalnýzlýðýmýn.
Kalem sarar yokluðumun göçünü yinede,
Kalem kalem birikir yüreðimde çentikleriyle yitikler.
Ve kabuklu yaradýr çok içerimden uzaklarda,
Ki yolculuðum bitmez adalarýna göçümle anakaramdan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.