NAZLI YÂRİM

Bu yazdýðým kaçýncý þiirim
Dilimden hiç bir zaman düþmedi ismin
Ben ki sensizliði yoldaþ edindim
Gel dedim nazlý yârim, gelmedin


Yokluðunda ellerim titredi neden
Ayrýlýk oldu bizi kahreden
Masum yüzünü özledim her dem
Sev dedim nazlý yârim, sevmedin


Aþkýn etti beni çaresiz bir tutsak
Yüreðimde kelepçe yokluðun mýzrak
Canýn sað olsun ömrüm geçti bak
Sana ölüyorum nazlý yarim, öl! dedin.


Yýllar geçti katre katre aktý göz yaþým
Gel artýk özlemeye dayanmaz aþkým
Yollarýný gözleyecek bak mezar taþým
Ölüyorum nazlý yârim görmedin.

Sosyal Medyada Paylaşın: