BİR RÜYAMIN MANZUMESİ

Beyinin türetmesi denilse de rüyaya
Kim demiþ rüyalarla mutlu olmaz insanlar
Bazen lütfu ilahi, yükseliþtir semaya
Rüyayla tamir olur acýlý nice canlar

Bundan onyýl öncesi gördüðüm bir rüyam var
Paylaþmak istiyorum, benim de iç dünyam var
Ne mübalaða ettim, ne içinde riyam var
Annesi var herkesin! beni anlayan anlar...

’Annelik’ olmalý ki yüzüme yansýyan his
Çarþý-pazar, minibüs, trafikteki polis!
Ne bayan ne abla der, ’anne’ der bana herkes!
O anda alevlenir yüreðimde kalanlar...
................
Bir genç kýz idim bende, gün geldi gelin oldum
Çok severdim çocuðu, diledim bebe aldým
Bilinmeyen sebeple O’nu cennete saldým!
Otuz saat yaþadý...Unutulmaz o anlar...

Kucaklayamadým hiç,göðsümde sütü kaldý
Yasa bürünemeden(!) kapýyý oðlum çaldý
Çok tatlýydý annelik, pekmezdi, kaymak-baldý
Beni çok iyi anlar bu lezzete bananlar!

Ýki üç yýl geçince bir de kardeþ istedik
Beraber oynasýnlar, öyle büyüsün dedik
Ýkiz kýz dedi doktor, dedik naneyi yedik!
Asistandýk eþimle, meþguldük o zamanlar...

Ýlk ölenim kýzdý ya, heyecanla bekledim
Ýkiz beþikler aldým, zýbýn-kundak ekledim
Lakin yaþamadýlar, inanýn ki tekledim
Ay yüzlü ikiz kýzlar oldu canda yananlar...

Yarým saat arayla doðup sonra öldüler
Yarým gün ömür sürüp ciðerimi deldiler
Bakamadým onlara, gözlerimde seldiler
Mukavva bir kutudan sala bindiydi onlar!...

Kucaðýmda bir oðlum, kabristanda üç yavrum
Bu sebeple deðiþti hayata dair tavrým
Tek kalmasýn diledim, duyuldu Hak’tan çaðrým
Ýkinci oðlum için himmet etti sultanlar...

Böylelikle etti beþ; yaþayan iki kardeþ
Þükürdeydim Rabbime, gönderdi bir de beleþ!
Kýymayý düþünmedim(!) O da erkekti, türdeþ
Ölümü yaktý geçti, ciðerimde dumanlar...
...........
Aylarca hastanede yatmýþtým iðne -ilaç
Yataktan kalkamadan, eller eline muhtaç
Gel mi dediler kuzum? annene yaralar aç
Eremedim sýrrýna neydi acep olanlar?...

Ýðnenin deliðinden, tetkikten geçirdiler
Her türlü müdahale, ilaçlar içirdiler
Kaderi zorlamanýn dozunu kaçýrdýlar
Duymaya alýþmýþtým hekimlerden yalanlar...

Son ölen oðluþumun Muhammed Raþid adý
Mürþidimin adýydý, o gibi yaþamadý
Üç-beþ saatlik ömrün sinemde kaldý tadý
Ben benden geçmiþ idim, ilahiydi çalanlar!...

Ýki evlat hanemde, çok þükür tamam dedik
Hastanelerden býktýk, doktordan aman dedik
Elbet bu yarayý da saracak zaman dedik
Bu kader kuþlarýymýþ gençliðime konanlar...
..............
Ve zannediyordum ki acýya verdim mola
Aðbisi beþte iken kardeþ girdi okula
Bir daha anne olmak yazýlmýþ Bulem kula
Davetsiz bir misafir! meleklerdi sunanlar!..

Henüz rahme konmadan ve doðumundan önce
Rüyalarým yoluyla müjdeler aldým nice
Tevekküle sarýldým, oldum ’abdal’ gibice!
Çoook cici bir kýz doðdu, inanmadý duyanlar...

Dualarým Rabbim’e, kýrklara- yedilere
Maviþ tatlý kýz kardeþ gelmiþti aðbilere
Mamacýklar verirdi sokakta kedilere
Tek tükte baþlamýþtý yuvama göz koyanlar!...
.........
Yarý ömrüm hastane, içtim sayýsýz hapý
Hakk’ýn dergahlarýnda dilendim kapý kapý
Depresyona girmedim,yýkýlmadý bu yapý!
Ayakta tuttu beni ayetler ve beyanlar...

Üç çocuðum-eþimle dubleks küçük bir evde
Bizim için saraydý! sýðdý cüce de dev de
Lakin hiç eksilmedi yüreðimdeki sevda
Beni anlayamazlar þu dünyaya kananlar...
.............
Kýzým beþ yaþlarýnda iken bir kýþ gecesi
Küçük malikhaneme! geldi rüya ecesi
Mürþid kokan oðlumla üç tane kýz cicisi
Yuvamda yedi yavrum, sussun rüya sananlar!

Hepsi olduðu yaþta, kucaðýmda son kýzým
Sað yanýmda oturmuþ ay parçasý ilk gözüm
Oðlum bana bakýyor, o ki dinmeyen sýzým
Ýkiz kýzlarým yerde oyuncuk oynayanlar...

Beni büyüten merhum dedem Abdülhamid’e
O ki bir derviþ idi beþ vakiti camide
Ýsmini vermiþ idim ilk göz aðrým Hamide
Onbeþinde ay gibi, nur idi ýþýyanlar

Nafiye ve Zahide idi ikiz kýzlarým
Ki onlar öldüðünde tutmamýþtý dizlerim
Oðluþumla beraber sonsuza dek özlerim
Onlar olur mu acep mahþerde sulayanlar?...

Yaþayan iki oðlum edeplice oturmuþ
Birleþmiþ iki alem yavrularmý getirmiþ
Bu rüya yýllar süren hasretimi bitirmiþ
Ýþte benim rüyam da, böyle baylar-bayanlar...
............
Ýþte bu ahval üzre sürer hayat masalý
Ýlk abi mühendislik, kýzým da fen liseli
Ortanca iki dalda okuyor bilimseli
Rabbim etsin onlarý kitabýna uyanlar....
...........
Dün mizah yazdým diye biraz kýzanlar oldu
Bana yakýþtýrmayýp ikaz yazanlar oldu
Mizahý gerçek sanýp moral bozanlar oldu
Bilsin ’hüzün meleði’, Bulem’i okuyanlar!...

Bulem hatun, 7/12/2013, Antalya
































Sosyal Medyada Paylaşın: