SAYGIM ADABIMI AŞTI BU SABAH
Saygým adabýmý aþtý bu sabah
Kalemim buluþtu umutla
Güven, sevgi, nefret
Döküldü kelime kelime
Bir dostun selamýna hasret
Sitemler döküldü yürekten
Sorguladý yeniden dostluðu
Kalemim titredi deðmedi kaðýda
Ürkek bir serçenin ilk çýrpýnýþý gibi
Neydi bende dostluk
Güvendi saygýydý sevgiydi
Sevinçti hüzündü
Anlayýþtý
Beklememek gerekiyormuþ
Anlayýþý sevgiyi saygýyý
Beklememek gerekiyormuþ güveni
Bir günde bir sözle anladým bütün bunlarý
Yaþamak için güçlü olmalýydým
Ne olursa olsun gülmem gerekiyordu
Güven yitmiþ saygý bitmiþti
Dost bildiklerim zor günlerde paylaþýlanlarý
Kýlýçlarýný bilemek için kullanmýþlardý
Sýrlarýmý dökmüþlerdi bir bir
Kendi dost muhabbetlerinde
Hayatta yok oldum o günden sonra
Sýðýnacak dost limanýn yerle bir olmuþ
Sevgiler nefrete, öfke kine dönüþmüþ
Ben þiirlere sarýldým kalemimle
Aydýnlýklar da güldüm
Karanlýklar da aðladým
Yüzümdeki acý tebessümü
Anlamadý dost bildiklerim
Ne beni nede gözyaþlarýmýn rengini
Umut dolu yürekleri kucaklamak
Çýkarlardan uzak dostluklar kurmak
Paylaþmaktý gönülden bütün güzellikleri
Buydu niyetim sadece bu
Dostlar gördülerse yanlýþlarýný
Karartýrýz dünyalarý
Kapatýrýz tüm kapýlarý pencereleri
Ve deriz ki;
Sol yanýmýz boþ kalsa da dosttan yana
Kurarýz yeniden soframýzý sevgiden yana
Hayatýn bam teli yüreðimizi kanatýrken
Bekleriz yeniden can diyen dost yürekleri
Sevgiden saygýdan güvenden
Oluþan dost soframýza
ESÝLA SUNA 07/12/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.