Bir arabanýn arka camýndan bakýyorum. Uzaklaþarak gidiyor ardýna bile bakmadan zaman . Avaz avaz susuyor ruhum Halka halka bir yalnýzlýk Aynada gördüðüm yüz Bu sen’misin diyor Baþka biri var karþýmda Tanýyamýyorum ..
Þen þarkýlar söylüyor dilim Saðýr kulaklara Görmeyen gözlere süsleniyorum Sevmeyen kalbe verilmiþ , aþka hakaret Ellerini hiç tutmamýþ ellerde Hoyratça harcarsan ömrünü Ve aldatýlmýþ bir bedene sarýldýðýný anladýðýnda Yalnýzlýkmýþ benim adým Sonradan anladým
Ama
Sandým ki Sýcaklýðým karþýsýnda erir buz gibi kalbin Su gibi aziz oluruz Yada ekmek gibi nimet Kýrýntýlarýmý toplar’mýsýn hayat ? Çok yorgunum’da kendim toplayamayacak kadar .
Sosyal Medyada Paylaşın:
FİRUZAN1610 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.