Kapandý gizli saklý kelimeler, eski izbe paslý bir kapýnýn ardýna. Aklýma aldýðým akýl, ardýna kadar açýk bir kapý senin þahsýna. Aslýna bakarsan, pekte anlatamam kendimi. Sulandýrýr gözlerim gün gibi ortada duran gerçeði. Gel içeri. Ucunda durduðun eþikten uzaðý yok. Uzun bir gün batýmý uzanýyor ufukta. Uluslar arasý sularda doðmuþ bir ada gibiyim; Talibim çok, ama sahibim yok. Sahiplen beni. Kabullen kalbimden gelen mültecileri. Senindi bu toprak, üzerine inþa ettiðim þiirler ve diðerleri. Kabullen beni. Kandýramam daha fazla özgürlük þarkýlarýyla kendimi. Lütfen, kabul et uðruna yaktýðým baþ kentimi. Kalbimi. Kýrýlmýyor hýrçýn sularda sana kürek sallayan bu gemi. Bir parçaný görüyorum uzaktan, çok uzakta. Uzaklar; Aðlatabilir mi koskocaman bir ülkeyi?
Burhan Karaca 18.11.13 00:01
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.