Köy Düğünü - Safiye 8-Dünür /h

“-iþde bende onu deyon ya; onun uçu
hiþ deðilise gýzý gözümün önüne vereyin de
hasdalýk olu,
sarilik olu
neminazým
öz o(ð)lun yaddan yabandan
habar alasýya
duyup gelesiye
gözünü
dokuz o(ð)landan gýymatlý
can gü(ve)yen yumuvuru”

“-sen öldükten sonra
kim yumarsa yumsun abla
evlat bana baksýn deye deðil
yüzü gülsün deye verilmemiþ mi
þehre verirsen ekin-harman bilmez
sürü saðmaz, hayat süpürmez
haným olur ki sorma
dua eder her adýný anýþýnda
bak benim oðlan kardeþim
tahsilini aldý
ilerde müdür de olacak inþallah
hep birincilikle geçti
bir de helal süt emmiþ bir kýz bulduk mu?
everelim istiyoruz”
…

“bu zaman da
helal süt emmiþ bulmak da zor” ha deyince,
geçenlerde
Ahmet sað olsun düþünür”
“-babama
“kayýn biraderime, bizim köyden
aslý-asaleti belli
ettiði yenir
tuttuðu giyilir
birinin annenin kýzýný alalým..
köyde,
komþular da
pek güzel kýzlar yetiþiyor” dedi..

“-Allah var
neden yalan söyleyeyim
benim de aklýma Allah var siz geldiniz
annesi gibi güleç, hamarat Safiye maþallah..
“annesine bak kýzýný al” demiþler,
þimdilik adýný belli ederiz,
hem Safiye de körpecik
maþallahý var geliþmiþ,
serpilmiþ.. o zaman olgunlaþýr..
ne dersiniz”

“-haklýsýn gelinimiz
eyi düþünmüþsünüz,
eyi deyonuz da!
ne bileyim ýradýyodaký gibi”
“-ne varmýþ radyo da”
“-haný
“garib anam neye verdin yabana
köy içinde vereyidin çobana” deye
intizar ediyo ya anasýna
valla içim sýzýlayo, onun uçu
münasip bi yer buldum muydu
köye verecen köye, iþallah”

“-iyi madem bizim o(ð)lana ver”
“-ýýý hemþirem,
……………
valla onnar gardaþ gibi böyüdüler
hinci ne yalan deyen
“dos(t)luk baþga demiþ,
alavere baþga”
hemi de, hurda bitecik
yüzyüze bakdýðýmýz “gapý konþu”yna
kötü olmanýn, alemi yok
“sen demiþ ol da
ben duymamýþ olayýn”
nenecen bi evdee,
eyi ðün olu(r),
kötü ðün olu(r) dedikleyin
döðüþ oluu nize oluu
ý-ýh valla olmaz, gözüyün öðünde

eveli birinin dediði gibi
“bir-birinden yeyip, iþçeðimiþsin de
ala-vere etmeceðmiþsin”
..
onun uçu, el gibi duralým, el gibi
neneceenn

“-gonþu beri bak hele bunda olmaycak ne var
ben de bizim herife “aga” deyodum
goca oldu, gocayýnca da
“dede aþþa, dede yokara”
oldu ðetdi iþde,
…”
“-gözüyün öðünde
el içine çýkýyoz iþdee
oðlan esgerciliðini de etdi ðeldi
akrannarý demiþsin kimi evli
kimi niþanlý
kimi çoluk-çocuða garýþdý
o(ð)lanýn da zena(a)tý demiþsin elinde”

“-ne güzel, …
oðlan ne iþ yapýyor abla”
“-köylük yerde ne olacak, …motur þöferi”
“-ha!… güzel”
“-bizim adam dedikleyin
bizim de ona bi mazifemiz galdý
iki baþ, dört ayak edivirelim deyoz gari”
…
Safýya da maþþallah senin gibi
marifetli
“anasýna bak gýzýný al” demiþler
senin gýzdan eyisini mi bulcaz
Garao(ð)lanýn nesi varýdý
sayanda
bin kere maþallah subanallah
Safýya da senin gibi gocasýný adam eder i(n)þ(a)allah
gonþuyduk, dünür olcaz
ne ðözel vallahi!”
……….
“-aslý asaleti,
anasý-bobasý belli,
ettiði yenir,
dikdiði keyilir
huyunu-suyunu bildiðimiz
öyle de(ðil)mi ay abam
sen de biþiy desen ya gý”
…………

“-valla bobasý bili,
hinci ben ne deyen”
“-Allah de!”
“-valla ne desem yalan”
“-sen “hý” dedikten keyri”
“-valla ay abam ben ne deyen
bilmen kine”
“-galeyi iþden fetedecen denmiþ”
“-valla ben ne desem yalan
dediðim kibi bobasý bili”
“-a a! noluyo be!”
………
“-töbe töbe
bu iþ dünden olmuþ bitmiþ anam”
….

“-ýramatlýk bobam daa
anama dünür yolladýðýnda
…”
“-eyi madem ben herife deyen de aðþama,
…
hu metetdiðin Safýyanýn çayýný-gayfasýný
iþmeye gelelim bi,
Ahmadý al sen de gel bacým”
“-Ahmete bir söyleyeyim,
geliriz gelmez miyiz caným”

“-nasýl oldu bu iþ hinci valla
ben bilemedim ha!”
“-ne oldu ki
valla ben hiþ biþiyin farkýna varmadým”
“-ben vardým mý sanki
anasý gýzýndan fazla havas anam
“orasbý içerde olunca
gapý kilit dutmazýmýþ” dedikleri
bu iþde gayri”

“-eyi eyi!
olcak gibiyse uzatmanýn manasý yok”
“-olcak oðlak anasýndan bellidir aba”
“-anasý gýzýndan fazla zevdalý baksana”
“-bu iþ dünden olmuþ bitmiþ anam”

“-biz olmayacak duaya amin demiþiz
“armýdýn sapý,
üzümün çöpü” derkene
“akýllý oðluna kýz beðeninceye dek
deli torununu asker eder”miþ”

“-abam eyi yanný sen bilin emme
bizinki duymasýn”
“-duymaz duymaz,
marað etme sen”
“-valla gýrmadýk yerimi ðomaz”
“-amaann gýz evi naz evi
bizde örfü adeti biliriz
“köyden dün gelmedik haralda”
ha bir kaþ kere geli-ðederiz
sana böðün
–aðýz dadý -
yeyelim deyen mi var”
“-bilmen ya
hani bobasýnýn gönlü olmaz file de”
“-oluu, oluu dünürüm
evel Allah sen bi “hý!” dedikten keyri
bana yeter de artar
..
ha bi adýný belli ederiz
“aðýz dadý” ediviriz
“-aman bi de onu çýkardýnýz o neyimiþ
bizim zamanýmýz da “verildi” denirdi
o gadak
niþan miþan olu gederdi”

“-valla ben ne deyen hinci
nasý(l) münasibise, nasý(l) de(ye)ceseniz
“ne yaný hayýrlýsýysa o yanný olsun
hayýr olmaycaðsa olduðu yerde galsýn”

“-bu evin dilektorunun
kim olduðunu bilmen mi
bu ðece sen neyder eder, yumuþadýrsýn
gerisi Allah kerim.”
“-yahu ne bileyin gýzda da(a) gücçük ay aba”

“-bizim herif de ilk gýz deði mi
Isma(ha)ný isdemeye ðeldiklerinde
bi hoþ olduydu”,
“-olmaz evel Allah, biþiy olmaz”
garý gýsmýsý,
açcýk da garýlýðýný gonuþdurtacak
hemi de dur bakalým Safýya güçcük mü?”

“-yaþýtlarýnýn boyu yüklü!”
“-ünne bakalým bi güçcük mü”
“-valla ben ne deyen aba”
………….
“-gýý! adý batasýca”
………
“-aman ben deyemen be!”
“-eyi madem ben ünneyen”
“-eyi madem”
“-gý Safýyaaa…...”
“-buyur hala..”
“-buraya ðel hele”
“-buyur halam”
“-na! hý, halan gurban ossun sana!!!
“halam” deyen dillerini seve(yi)n
gurban olurun Yaradana verene Allaamm”
“-!”
“-öp kýz bakayým elimizi”
“-öpeyin halam”
“-gý anayýnkýný da, hepiciðimizin elini öp baka(yý)n
“-…………”
“-ha eline bi para dutuþduru(r)sun
“-töbe töbe”
“-hadin hayýrlýsý olsun”
“-Allah mubareð etsin”
“-amin”
“-töbe töbeee”
“-ýramatlýk bobam duysa inanmaz
böyle biiiii ………. ………..
kimin birininidi
anladývidiydi…..
…………”
“-Ahmet”










Sosyal Medyada Paylaşın: