Kopunca son yapraðý, dev çýnarýn dalýndan, Geldi ölüm meleði, öptü ak sakalýndan, Kara toprak nur olur secde görmüþ alýndan, Allah’a vuslat vakti bugün doldu dedemin, Bir asýrlýk hayatý, masal oldu dedemin…
Ýmaný kuvvetliydi, hayali öyle canlý. Muzaffer bir komutan, evliya kadar þanlý, Yedi kasým sabahý gitti bu son Osmanlý, Her zaman tuttuðu yol, kutlu yoldu dedemin, Bir asýrlýk hayatý masal oldu dedemin!
Hâla kulaklarýmda Kur’an okuyan sesin, Dönüp baktým maziye, dedemden de ötesin. Davudi sesli insan, Allah rahmet eylesin; Gönlü cennet, kalbi nur, yüzü güldü dedemin, Bir asýrlýk hayatý masal oldu dedemin!
Ehli dava bir âdem, kalp gözüyle görendi, Kuran’ý yasaklayan zihniyete direndi. Ýlimde güneþ gibi, alan deðil, verendi. Dünyada sermayesi tatlý dildi dedemin, Bir asýrlýk hayatý masal oldu dedemin!
Hak ve peygamber aþký süslüyordu her âný. Deðiþmezdim dünyaya kýsacýk bir duaný. Gözüm hicran deryasý, ruhum hüzün tufaný, Aklýmda mütedeyyin yaný kaldý dedemin, Bir asýrlýk hayatý masal oldu dedemin… Halil GÜLÞEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Gülşen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.