BAŞLADIĞI GİBİ BİTMEZ HAYAT...

kurtulursun belki o evinin penceresiz dar duvarlarýndan
sýkýþýp kaldýðýn kadýn kokusu sinmiþ odalarýndan sessiz usulca

gökyüzüne sað elini uzatýrsýn ama yüzün hep yere bakar
iþte o odada küçük bir çocuk var
sol tarafýnda ise derin mi derin yaralar

seni öpmeden az önce söylediklerimin hepsi gerçek olsaydý keþke
fazlaca öpmeden az önce seni

aslýnda ben o an kopunca
her þeyden biraz kopunca
bir kýyamet...bir fýrtýna
aramýzda ki bað kopunca
anlýyor insan deðerini
belki de bir diðerinin deðerini

yani herkesin ölüleri vardýr ve öldürdükleri içinde
sessiz harfleriyle çaðýrdýklarý gizli gizli
ve herkes kendi göz yaþlarýný savunur akýttýðý içine
ateþin seni yakacaðýndan sakýn korkma
karanlýkta kalmaktansa yan daha iyi

bilmiyorum anlýyor musun ama
seni sevmeden az önce kim bilir kimi seviyordum ben
hiç merak etmiyorsun belki de
bir hayvan diyorum içimden ben ki insandan evrilmiþ
kulaðýna söylüyorum duymuyorsun

anladým ki sen tanrýdan korkuyorsun
bildiðini sanýyorsun bilmediðin ne varsa
oysa herkesin yaþamak için bir sebebi var
benim ise yaþamak için (1) sebebim var

hayat sen bu gün yaðmur kokuyorsun...




TANRIVERDÝ ODAUÇAR


Sosyal Medyada Paylaşın: