MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yusuf ve Yıldızlar..
JEHR

Yusuf ve Yıldızlar..




savruldu ateþ / külden kentler düþtü sýrtýmýza
unuttuk adýmýzý þarkýmýz kalmadý yitirdik
çalacak kapýlar çoktan kýrýlmýþtý elimizde
derken bütün kitap ve sözlerden de silindik...



kýyýsý sarhoþ sahiller çarpýyor sesime
ýþýklar kapatmýþ perdesini ay þüpheli buluta
yakamoz mu öptün gözlerin hala ilk gün
yoksa yenik bir ihtilal mi kirpiklerine sürdün
bir sana sordum bunlarý bir de þiirlere
herkes gitti kalmadý bak / bir köpek gölgesi bile
ýslýðýmda kýrýk bir ezgi sanki yaðmur yaðacak
ve bütün tapýnaklar yine / hep yüzüme kapanacak...



evvel masallar içindir sözüm rivayetsiz aðzýma
saklýmda tek bir küfür yok olasý bir keþke
herkesin tenhalýðý serüveni ve sesi kadardýr
bu yüzden yolculuklar hep kendi kalabalýðýný taþýr
zaman / yaþam içindir dilsizim her mezar
kuytumda tek bir sus yok okunasý bir beyit
göðsüm dökülüyor hangi gülüþ düþse yüzüme
bir ben mi kaldým aklýma ahu ömrüme zifir tetik...



ýssýz limanlarýn bir yoksul hikayesi olur
yakýlmýþ daðlarýn taþlanmýþ denizlerin
bir kar tanesi bile gülümsetebilir aþký
yavuklunun yanaðýnda çiðdem olmuþsa
daðýlmýþ bir coðrafyadýr oysa yeryüzü
ve rüzgarlar sýðýnmak nedir hiç bilmezler
kasýklarýnda kasýrga büyüten bu telaþ
her nasýlsa yaralý turnalar gibi göçerler...



sevdiðim
saçlarýndaki siyahý yoluma baðýþla
uslanmaz niþangahlar kalsýn
her geçit müebbet bir çýðlýk
varsýn alnýma terin kadar yazýlsýn
dökülsün ayaza durmuþ günler yüzünden
daðýlmýþ korkularý çýkar yüreðinden
bir baþka bahar yok
yemin ve aþk adýna
serin akþamlarda omzunda serçeler
titreyen ellerine benzerler
ve sen hala...



sevdiðim
akasyalar arsýz açelyalar nazlýdýr
ayak bileklerin kýraðý yangýný
savrulan geçitlerde eþkýya sazý
çalacak ömürleri daðlara emanet
kan tutmaz nehir / kin bilmez
hederden kedere dönen ovalar
sahipsiz bir türkünün çok sesli makamýdýr
kor seherlerin dokunuþu el yakar
yürek çatlar ýsýrgan otu ýsýtmaz
zühre yanar kimseler duymaz
ve sen hala...



ve sen hala incinmiþ mektuplarda giz
adýmlarý ürkek yüreði yamaçlarda sis
topuklarý tarhana çatýsý alný daðlý bir is
okunmuþ kitabeler gibi sessiz...



taþlarý naçar sokaklar vuruyor yüzüme
ve tanýdýk bir yaðmur bile yok üstüme
ey hüznünün buðusuna düþen cam yorgunu kýz
ömrümüz ýslah olmaz bir patika / hani yol geçen
bütün bildik bültenler býrak beyhude kalsýn
saklýsýz duran tek bir aðaç yok gölgesine
kuyularýn bile kuytu kaldýðý koyu köþelerde
yusuf’un yýldýzlara anlattýðý bir masalsýn gözlerimde...



Mert Metin
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.