NEFESİMDİN SEN

Aþka dairdi umutlarým
Acýyla özlemle beslenen kör karanlýk kuyularda
Umut,fakir yüreðimin ekmeðiydi
Zemheri gecelerde kýzýl alevlerin ortasýnda
Yitilmiþ zamanlarýn telafi çabasýnda

Öylesine zor zamanlar ki bunlar
Öylesine zor ki anlaþýlamamak
Ortasýnda kaldým yaþanmýþlýklarýn
Ne geriye dönebiliyor
Ne de ileriye gidebiliyorum

Nerede dinlediðimiz þarkýlar
Nerede hayallerimiz
Eylüllerle beraber ýslandýðýmýz yaðmurlar
Ne oldu bize, nerede gözlerimizde eridiðimiz
Bize can veren o sýcacýk gülüþler
Öyle bir haldeyim ki þimdi
Umut sönmüþ,buz tutmuþ hayaller
Kurcalýyor artýk zihnimi kelimeler
Nedenler,nasýllar acabalar...

Nefes almak yaþamaksa eðer
Nefesimdin sen
Þimdiyse içimde kalan nefesin
nefesime yetmiyor
Bir cümleye diz çöktüm
Susuyorum,
suskunluðum sevdamýn en güzel kelimesi
Varlýðýnla hayat buldu ruhum
ama artýk sana harf harf yürüyorum...

Neþe Anuk 04.11.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: