Namý dem dem... Ötelerden duyulan
Bir dünya ki; altý çýplak üstü nâr.
Göðü keder pençesiyle soyulan
Mehtabýna her dokunan el yanar.
Suyu vardýr, kýrk dereli membasý
Kýþýn yakar, yaz üþütür âbâsý
Kumda yüzer, dert taþýyan dubasý
Ýnim inim avazýndan çöl yanar.
Aðacýnýn meyveleri zehirli
Vuslatý var, bilinmeze tehirli
Yapraðý da, çiçeði de kahýrlý
Hasretinden bahçesinde gül yanar.
Od’suz tüten dumanlarda bahsi var
Akýl çelen ummanlarda þahsuvar
Kaf Dað’ýnýn taþlarýnda lafzý var
Ýcazetsiz okuyunca dil yanar.
31ekim2013
m.ziya dinç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN