Çözülür binlerce düðüm Cumhuriyet olur gök yüzünde çiçekler...
Tutulur sonsuzluk yýldýz yangýnlarý büyür yumruk gibi içim(iz)de Kazýnýr sevda Anadolum’un her diliyle derin bir parantezin içinde...
Çok mu zor filiz olmak çok mu zor kanatlanýp uçabilmek. bakabilmek; Umudun mavi gözlerine titreyerek...
Aðaç olmak güvercin olmak gibi hür ve özgür asi ve mavi Hüzne kesmeden yýldýzlar yitirmeden koruyabilmek Atam’ýn emanetini...
Uzatýp ellerimizi tutalým gagasýnda beyaz karanfil taþýyan güvercini... Ýmgelerin iri gagalý yalnýzlýðý ebelik ederken sabahlara Taþsýn yüreklerin gümbürtüsü güneþin birinci çinkosunda Süzülüp gök yüzünden masmavi bir geleceðe. Orta yerinden baþlamalý gül kurusu þarkýlar söylemeye...