SABRIN SONU
Kulaðý saðýr kýlan þeytanlarýn sesinden
Gözleri ama olur bakarlar göremezler
Adresi bilinmeyen iblisin nefesinden
Haramla yaþayanlar Hakka yüz süremezler
Ýnanalar zikreder her aný Rabbe adar
Gözyaþýyla yýkarlar günahkâr bedenleri
Hak için sabredenler her gün bir ömür kadar
Ýmanýyla þükreder sormazlar nedenleri
Zulüm icat ederler kanayan yarasýndan
Vakitsiz acýlarla nice canlar sökülür
Günahsýz gönüllerin çölleri arasýndan
Özgürlükler alýnýr hayalleri yýkýlýr
Yürüdüler üstüne hiç nedensiz durmadan
Bunlar karanlýk beyin dediler sürüyerek
Dövdüler ve sövdüler neden niçin sormadan
Bir asýr böyle geçti ömürler çürüyerek
Yaptýklarýný yazsam ne söz yeter ne kâðýt
Baktýðýmýz her yerde þeytani yüzler vardý
Semayý kaplamýþtý bin hüzün bin bir aðýt
Yürekleri inciten küfürler sözler vardý
Sormayýn hangi acý bu kadar uzun sürer
Ama geldik sonuna surlarý yýka, yýka
Zalimlerin kalesi yýkýldý birer, birer
Onursuz yaþýyorlar maziye baka, baka
Þimdi tüm inanalar ben denen þerden uzak
Atiye gülümseyip yürüyorlar sabaha
Karanlýk gördükleri ihtimal yerden uzak
Rükû ve sücut ile eriyorlar sabaha
Kâbus bitti, ömürler güne yüz sürmese de
Gecikmiþ cevaplarýn verilme zamanýdýr
Mevsimler kýþ geçerken hiç bahar görmese de
Karanlýðý çarmýha þimdi germe anýdýr.
Muzaffer TEKBIYIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.