BEN BU YÜCE DAĞLARIN MARALIYAM

Olaðan bir ayrýlýk öyküsü deðildi aþk acýsýydý duyduðum
Söndürülemez bir yangýnda alev alevdi ruhum

Ve tüm teselli sözcüklerine kör bir kurþun sýkmýþtým
Geri dönmemek için aþk gemilerini bir bir yakmýþtým

Katili olarak aranýyordum, aþk gemisinde yananlarýn
Verilen tüm sözleri unutan, yarin gülüþüne kananlarýn

Ahh! bardaktan boþanýrcasýnaydý gözlerimdeki yaþlar
Hüzün denizlerinde yüzüyordum,hayat yeniden baþlar

Kulaç attýkça gözümde büyüyordu yaþam sahili
Gülüyordu bana sahildeki içkili, tek diþi kalmýþ deli

Yüreðimde yanardað patlamalarý sanki infidada
Beynim bir arý kovanýnda sanki oðul vermede

Kaçýyorum kendimden,gölgem peþimi býrakmýyor
Hangi yana baksam töreler karþýma çýkýyor

Bedenler ucuz,bedenler satýlýk, ruhlar haraç -mezat
Alýyorum bir fahiþenin bedenini ediyorum azat

Heyhat! bu nasýl bir azap Rabbim rahmet gösteriver
Aklýmý yitirmiþim, hükümsüzdür n’olur onu geri ver

Köhne bir rýhtýmda demir atmýþ gençliðim tarumar
Al beni deniz, götür sevgiliye, onda bir hatýram var

Yeter kanatma yaram ey felek! ruhumdan yaralýyam
Ben bu yüce daðlarýn, ahu gözlü maralýyam

Nihat Gülle
Þair ve Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın: