hava da hüzün kokusu var yine bu gün bahar terk-eylemiþ gün/yüzümüzü oysa avuçlarýmýz terliyor özlemden bakýþlarýmýz alabildiðine buðulu sahilime vuruyor gözlerin derin denizler kadar engin
som kaðýda yazýlmýþ bir romandýk ucu yanýk hayatta rengimiz eski kokumuz ayný düþlerimiz ayrý yazýlmýþ
k’aðýttan gemiler býraktýk serin sulara oysa yüreðimiz kadar aktý sevdalarýmýz
güneþin denize düþürdüðü ýþýktýk bazen bazen þarap kadehine düþen hilal hüzünlü yaz akþamlarýnda acýmýzý tokuþturduk þimdi üþüyor her bir yanýmýz
kefeni kundakta biçilen çiçeklerdik barýþa hasret ülkelerde bilemezsiniz ! hayata direnen militan yanýmýzý
çimen’lerden süzülürken en barýþ’çýl y’anýmýz umudu katýk etseydik çocuksu gülüþümüze o zaman ve sadece o zaman üþümezdi yalýn ayak yaþam kýrýntýlarýmýz
ki ! yasaklanmýþtý mah’þer’e kadar sevdamýz
Ahraz= Helin
Diyarbakýr= Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
lirikyalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.