RUHUM ŞAVAŞ MEYDANI

Bir kaç kelam söz niçin, örseliyor beynimi
Bu gece akrep olmuþ, sokmak istiyor beni
Bu gün kurþuna dizdim, aynalarda aynýmý
Ýbrahim’den kalan od, yakmak istiyor beni


Ne hezeyan ne isyan, O yara müptelayým
Nefis denen düþmanýn baþýnda ki belayým
Ölmeden önce ölmüþ, ruhlar için selayým!
Mecnun çöle yaþ diye, ekmek istiyor beni


Ademiyet mührüyle, mühürlenmiþ biriyim
Hak hidayet eylemiþ, mahirlenmiþ biriyim
Mahkumiyet zehriyle, zehirlenmiþ biriyim
Daðdan ala cüce dev, yýkmak istiyor beni


Ruhum savaþ meydaný bedenim asi asker
Emri verenden almýþ O’nun emriyle çöker
Sabaha çeyrek kala, bir sesle þafak söker
Kim nedensiz hesaba çekmek istiyor beni


Ýnþirah membaýndan, yudumlandýkça nuru
Bir’de berkemal olup O’nda buldum onuru
Ben yoðurup piþirdim, mayasý yok hamuru
Düzen mengene olmuþ sýkmak istiyor beni


Fezleke hazýrlanmýþ savcý kayýp hakim yok
Mahkeme sona erdi, dava bitti hüküm yok
Baþým gövdeme aðýr, daha aðýr yüküm yok
Aþk Mansur’un darýna, çakmak istiyor beni


TEMEL ATA...HENDEK...EKÝM...2013
Sosyal Medyada Paylaşın: