Dilenciydim aslýnda ben..
Çocuklara daðýttým zengin gülüþlerimi,
Yýllarýn çizgilerine bürünmüþ ihtiyarlara
baðýþladým fedakar yüreðimi..
Günlük tutuyorum sokak baþlarýnda
Sýcak bir çorba içtiðim kucaklarý yazýyorum,
Yazdýðým her satýrý iþliyorum musalla taþýna
Bir gün bakarlar diye arkalarýndan gözlüyorum.
Ben aslýnda sevgi dileniyorum
Gözlerden akan,dilden düþmeyen
Her yanýmý sarmýþ kirin,pasýn içinde
gülümsetecek sýcaklýðý dileniyorum...
Cehennem kapýsý açýlýr vicdansýzlara
El varmaz,gönül katlanmaz
Yanan her günahýn çýðlýklarýný duymaya..
Çok zor kullarý günahlarýyla gömmek
Feryatlarýn sýðmadýðý kefeni örtmek
çok zor çok zor
Aðýtlara sarýp sesi soluðu kesmek...
Þimdi bütün zenginliðimi satýyorum
Yol kenarlarýnda,kapý önü kaldýrýmlarda
Vicdan dan yoksunlara satýyorum
Güneþ gibi Isýtan gülüþlerimi...
.
.|Onur KALKAN|...
.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.