Senin yaralarýný sararken Senden daha çok yaralýydým. Önce kendimi deðil, Seni kurtardým...
Yemedim yedirdim Ýçmedim içirdim Annelerimizin sözü gibi Aþk ve fedakalarlýk Sen ve ben Bizim de tanýmýmýz böyleydi...
Yaralarýný sardýðým bezleri Kendi yaralarýmýn üzerinden koparmýþtým Üþüme diye ceketimi çýkarýp omzuna örtmek gibi Ýyileþ diye yaralarýmla yaþadým Yaralarýmla barýþtým Yarýnlara inandým
Her þey senin içindi
Ölümüm bile, sen yaþa diyedir Bir gün ölürsem, bil ki...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.