Gözlerimiz Hüzünlü Bakmasın

Ruhum Ege’de, bedenim Akdeniz ’de!
Sensiz yüreðim, Doðu’da, Batý’da, Kuzey’de,
Güney’de nerede olursa olsun, mateme bürünüp,
Efkârýn notalarýný, icat eder.
Düþüncelerim her an, sende!
Aklým gözlerine düþünce, sol yaným sýzlýyor.
O bakýþlarýný, hayallerimde süslüyorum.
Hicranýn sillesi, tüm benliðimde,
Vuslat diye diye, suskun dilimde çýðlýklar atýyor.

Gün batýmýna, umudumu taktým.
Sana ulaþsýn diye, dualar ettim.
Gülen cemaline, hüzün deðmesin diye,
Adaklar adayýp, Tanrý’ya yalvardým.
Ey benim gönlümün aslan sultaný!
Ey benim zifir karanlýk gecelerime,
Ayna cemali yansýyan, nur yüzlüm!
Þimdi ben þimdi ben, sensizliðin sancýsýnda,
Kývranarak acýlara dem saldým!

Yüreðimde ki lavlar, Akdeniz’i bile yaktýlar.
Gözyaþlarýma þahittir martýlar.
Gurur dolan benliðimi, dövsün hýrçýn dalgalar!
Dövsün de gönlüm uslansýn, uslansýn da,
Yarým kalan aþka, yeniden sarýlsýn.
Sarýlsýn ki; gurura bir tekme vursun!
Gurur yerlerde sürünürken, bizi ayýrdýðýna utansýn.

Aþta gurur olmaz derler ya, yalan vallahi, yalan!
Gururum yüzünden, inadým deðil mi?
Bizi virane, talan yapan.
Ýçimde koca maziden kalan,
Anýlar beni zincirleyip, yaþadýklarýmýza attýkça,
Bir gözlerim deðil, yüreðim aðlar.
Anýlar, benden tek tek, hesap sorar.
Senden uzak olsam da, ruhum her an, sana koþar.

Sanma ki; uzaklara yelken açýp, beni unuttu.
Her saniye, salise, yirmi dört saat, tüm gün ben sendeyim yar!
Sen yanýmda olmazsan eðer, tüm umut gemilerim batar.
Senin ruhunla, ruhum birleþince girdaplar bile, benden kaçar!
Dedim ya güzel gözlüm, senden vazgeçmek mümkün deðil!
Tut yüreðimden, mavi deniz kýskansýn!
Böyle bir aþka, bir daha þahit olamayacaðýný unutmayýp,
Bizi yakamozun da gönülden nikâhlasýn.

Gözlerimiz hüzünlü bakmasýn.
Sol yanýmýz, gayrý aþkýn narýnda yanmasýn!
Yüreðimiz hicrandan kurtulup,
Vuslatý içimizde saklasýn.
Sevmeyi unutanlar, sevdamýza bakýp, ah çekerek utansýnlar!
Senden bir daha vazgeçersem eðer,
Beni Aðustos dondursun, Þubat ateþlerde yaksýn!
Umurumda deðil, ben zaten senin aþkýna düþünce,
Aðlarken gülmeyi, gülerken aðlamayý,
Çölde bile, gözyaþlarýma ayaz tutturmayý öðrendim!
Ve...
Kutupta da yüreðimi çayýr çayýr, yakmayý bir yemin bildim!

Andým olsun ki; senden bir daha, asla vazgeçmem!
Tüm dünya da, bir gün bu sevdayý konuþacaklar.
Kundaktaki bebekler aþkýmýzýn þarkýsýnda,
Aðlamayý býrakýp, aþkýmýzýn büyülü notalarýnda susacaklar.
Biz, aþkýmýzý yerde, gökte sonsuzluða taþýyýp,
Semada ruhumuzu birleþtirince, bulutlar bile, bize aðlayacaklar...

Þiirime yorumu ile can veren, "Funda Saðlam" kardeþime çok teþekkür ederim...


ÞÝÝR:BÝLGEHAN EMÝRÞANOÐLU
YORUM:FUNDA SAÐLAM



Sosyal Medyada Paylaşın: