bak gözlerime
adý konmamýþ hangi savaþ dökmekte son nefesini
her acý kendi kundaðýnda
ben memesinden akmakta
ki o kanla yollar ziftlenmiyor
ve avuçlar yýkanmýyor ak sütlerle
birkaç zibidi fikir yüzünden
insanlýk binasý yýkýldý
kurþun tutuyor bebek avuçlarý
ve sallarý kan revan
rüyalarda zebani kýlýðýnda vicdan
bak gözlerime
yýkanma arzusu kefene burundu
zihin utanç zindanýnda
gel ey saf damla
hep sürünüyor yüreðimize kýzýl
çöl oldum bekliyorum tuana...
(tuana: cennet bahçesine düþen ilk yaðmur damlasý)