Aklım acılara firarî...

cehennemin ateþinde söndürdüm
ruhumun közlenmiþ yangýnlarýný 
hangi kapý aralýðýndan baksam
karanlýk dumanlar çýkýyor
dilimin kesilmiþ yanýnda kan yok 
evimi ocaðýmý yaktýnýz 
çukurlarý kapattýnýz, çocuk cesetlerini gömerek 
kervan kervan yol ettiniz
rojava’ da 
mýsýr’ da 
arakan’ da 
yönüm sizlerde kayýp 
girdabýna alsa da azrail 
uçurumlar kýzýl yanmakta 
avazlarda bir hoþça kal çýðlýðý yok
selamsýz karþýlamakta kara yüzler
doðuda mahþer erken oldu
yüreðim sonbaharýn narýna vurgun 
çocuklarý özledim 
yanýk gözleriyle
ciðerime ateþ düþtü 
olmadý yine yakýp yýktýnýz
sübyan yanlarýnýzý kefensiz býrakarak 
cehennemin kuytularýna gidin 
iman bilmez sefiller 
zulamdaki tüm sýrlarý yaktým 
sevgili son mektubunu yazmadan 
söz konuþmayacaðým
yine sessizliðe gömüldü tüm acýlarým 
bir yaným hep doðuya akmakta
kaçak çay demler sözlerim
mecnunum sizin yanýnýzda
kalbim kýrýk 
uzun oldu bu sessizliðin manifestosu 
artýk kalem kaðýda vurdum sinemin acýlarýný
keke yol beklemekte
açýk daðlarýn yanmýþ çalýlýklarýnda...



Sermin Çýnar/Ýzmir






Sosyal Medyada Paylaşın: