Gözlerim yokluðunla gelen hüznün sarmalýnda Bomboþ ve anlamsýz bakýyor sanki dünyaya.
Ve bir zamanlar Senin varlýðýnla her an tebessüm eden o gözlerden eser yok artýk benden alýnmýþ bir özürlü gibi
Sadece seni görünce hissedebiliyorum. seni görünce anlam kazanýyordum.
seni görünce dünya týpký bahar gibi filizleniyordu. ve her taraf yeþileniyordu göz bebeklerimde. öyle ki her taraf sardunyalarla, kýrmýzý gelinciklerle,papatyalarla ve bilmem daha neler neler... yani baharýn ve gök kuþaðýnýn yedi rengine bürünen bir yaþam oluveriyordu.
hayat doluydu her þey seninle ve bakýnca gülen gözlerim vardý.
oysa þimdi iki kurak mevsim gibi hayatýn donduðu yerdeyim.
Kýrþehir/aðustos 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
AGRA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.