sokak arasý mahallelerden gidiyorum artýk evime bir tesadüf gör(meyey)im diye seni.. þimdi sadece özlemekteyim seni daha ne olsun.. sen gittiðinden beri kendimi görmedim ve okþamadým saçlarýmý ayakkabýmýn baðcýklarý hep yerlere sürttü kaç zamandýr.. kaç bayram geçti ardýndan ve ben hiç yakalayamadým ki.. duvarlarla ve evde bulunan aynalarla kavga ettim hangi karakol zaptedebilir ki ve hangi etik yasa beni kendime getirebilir ki.. .. ekmek arasý özlüyorum seni ve bir fincan çay döküyorum arkandan üþüme ve tez gel diye.. ve hala ara sokaklarda aramýyorum seni hani görmek, duymak, elini tutmak, gözlerinde kendimi resmetmek, seni seviyorum demeni, uyuduðumda bana sarýlmaný hiç ama hiç özlemedim ki þimdi herhangi bir tiyatronun bilmem kaçýncý deneme çekiþiyim, son bulamazken çeliþkilerim.. (M.G)
Sosyal Medyada Paylaşın:
capulcu sair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.