bir kadýnýn resmini çizerken beyaz tuvale, gözlerinin içindeki tebessüme karýþan o muhteþem saflýðýn derinliðinde kayboluyordum hesapsýzca.
o gözler , ve içine hükmeden o saflýk beni bilmediðim kýyýlara, ve tanýmadýðým düþlerin içine sürüklüyordu.
Ve her dalýp gittiðim düþ Tutkunun ötesinde Bir vurul/ muþluk ile karþý karþýya býrakýyordu beni.
Öyle ki yüreðim bu durum karþýsýnda Havale geçiren bir çocuk gibi çaresiz kalýyordu yanýp tutuþurken.
bazen de sessiz bir kýyý kadar dudaklarýmý kýpýrtýsýz ve lal býrakýyordu tesirinde..
ki Sözcükler o an inzivaya çekilmiþ dudaklarýmýn arasýndan çýkmazdý saatlerce. yani kendi limanýna demir atmýþ Ve ruhunu tanrýya teslim etmiþ Ölü bir cesetten farkým yoktu.
sadece acýyý ve büyüyen bir tutkuyu hissediyordum..
þimdi ise bu tutkunun içinde her gün biraz daha kayboluyorum.
Kýrþehir/2013 aðustos
Sosyal Medyada Paylaşın:
AGRA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.