SARMAÞILKLAR UTANSIN
Terk edip zevki sefa geri bakmaz yürürsün
Düþersen kuyusuna aþk harýný görürsün
Ben gibi yaþadýðýn her gün bin kez ölürsün
Kaybedince uykunu çölde serap görürsün
Günüm sanki yýl olur görmesem güzel yüzün.
Unuttular uykuyu resmin görmeyen gözüm.
Kesildi kulaðýmdan neden çýkmaz ki sözün.
Bir ayrýlýk þarkýsý dilde naðmeler hüzün
Çöktü kâbuslar gibi kara bulut daðýlmaz.
Çatlayan topraðýma damla yaðmur saðýlmaz.
Küsmüþte nazlý yârim dönüp yüzüme bakmaz.
Kurumuþ meþk ýrmaðý, yanan sineme akmaz.
Bu nasýl talih, nasýl kader gülmez yüzüme
Eller gülse de alýn derim inse yüzüme
Varsýn kýymet vermesin eller sana sözüme
Dert keder iki gözden yaþlar dökse yüzüme
Kararsa gökte hüzün þimþek gibi çakarsýn
Sönse sol yanýmda aþk alev olup yakarsýn
Terk edipte kadere uzaklardan bakarsýn
Sar kollarýn boynuma sarmaþýklar utansýn.
Etem KARTAL 02.08.2013