Durulsun İçim

Sesiydi can özüm, gönül duraðým
Bastýðý topraðýn tozuna kurban
Çýrpýnýr sinemde suskun yüreðim
Kalmadým hiç böyle çaresiz yar ben

Ölümsüz bir aþký ruhuma karan
Gönlümü fetheden aþktan kadýndý

Aþkýný gönlüme rehber bileli
Hazana kanmayan yürek taþýdým
Hayalin peþinden ufka dalalý
Gurubta mahþerle arkadaþ idim

Hayalimin süsü benliði saran
Canýma can katan eþsiz zatýndý

Kanadý kýrýlmýþ kuþum yolunda
Hicrânýn âsârý bende besbelli
Elleri yanakta kendi halinde
Hasret tünelinde kaldým temelli

Ruhumu sitemin yayýnda geren
Beni anlamayan kör inadýndý

En içten, en güzel, ikrarým budur
Yeþil gözlerinde durulsun içim
Bileyim son sözün kararýn nedir
Razýyým cezama ne ise suçum

Sensizken halimi, Allah var, gören
Anmadýðým zaman, ölüm adýndý
 
Celil Çýnkýr


Dost kalemlerden gelenler


bir ömür gölgemdi sevdaný süren
maalesef yakan meçhul kadýndý
sen deðildi o deðildi bilmesen
ýsrar etme n’olur, cismin deðil adýndý
ismini anmakla bile yandým ben

Ayþem.. Teþekkürler Ýbrahim ÇELÝKLÝ HOCA’M
Sosyal Medyada Paylaşın: