KÜÇÜK KADIN

Çocuk yanýmla sevdim seni,

Ýlk uðurladýðýmdýn,

Ýlk vedayý bana gösteren hatta yaþatandýn,

Ben ilk sende gördüm gidenlerin bir daha asla dönmeyeceðini.

Sende umudumun ilk defa suya düþüþünü gördüm,

Küçücük kalbimle kocaman sevmiþtim seni.

O zamanlar acýnýn, hüznün anlamýný sözlükten öðrenen küçük bir kýzdým.

Hiç unutmam gidiþinin ardýndan aðlayarak uyuyakaldýðým o geceyi..

Hiç unutmam sabahýn ayazýnda seni görebilmek ümidiyle köþede beklediðim o günü..

Sende öðrendim kederi, hüznü, sevmeyi..

Gittin..

Ve ben büyümeyi öðrendim..

Kalsaydýn, mutlu olurdum ama ben olmazdým.

Sen bana yepyeni bir ben verdin.

Acýyla yontulmamý saðladýn,

Ömrüme yara açtýðýn o gece bana bir þey daha öðrettin,

Her þey deðiþebilirdi,

Her þey bir anda bitebilirdi..

Gitmez dediðin aþk giderdi,

Bitmez dediðin ne varsa kursaðýnda kalýrdý.

O gün baþladý insanlara olan güvensizliðim..

Tek bildiðim alýnan bir günahýmýn olduðuydu.

Sana aþkýmý da, hakkýmý da helal etmemem bu sebeptendir.

Küçük bir kadýn,

Ufacýk fakat kýrýlmýþ bir kalp,

Geri gelmeyecek olan bir zaman,

Ve daha nicesiydi..

Bu sebeptendir dilimin varmamasý..

Affeyle, yapamadým !

Seher BARUT
Sosyal Medyada Paylaşın: