Tükenmeden Umutlar

Âdem ile havva ya acun cennet kýlýndý
Önceleri doðada her þey nasýl yalýndý
Medeniyet dedikçe özgürlüðümüz çalýndý
Hepimiz birlik olup cehenneme çevirdik


Teknoloji arttýkça yeri göðü deldik biz
Yeþili yok ederek çöle tabi kaldýk biz
Denizleri kirletip dibe öyle daldýk biz
Savaþlarý çýkarýp ne canlarý devirdik


Suyumuz tükeniyor baðýrýp duruyoruz
Hava diye zehirli gazlarý soluyoruz
Gördüðümüz rüyayý hayýrla yoruyoruz
Kandýk dünya malýna inançlarý yitirdik


Kardeþlik nerde kaldý nerde kaldý insanlýk
Denizlerde bilirdik þehre girdi korsanlýk
Komþumuzu unuttuk þaha kalktý aymazlýk
Kýskandýk kimisini hoþgörüyü bitirdik


Seveni sevileni birbirinden ayýrdýk
Haklýyý yere vurup haksýzlarý kayýrdýk
Maddiyata tapýnýp aklýmýzý sýyýrdýk
Þahsi ihtiraslarla sonumuzu getirdik


Geç kaldýk sayýlmayýz uyanalým birlikte
Savaþlarý býrakýp derde çare bulalým
Sevelim sevilelim ayrým olmaz kimlikte
Yaþlanan dünyamýzý yaþanýlýr kýlalým





Þiir: Ümit GAÞ (Diyarý gurbet)
Fotoðraf: Anonim
Sosyal Medyada Paylaşın: