Ayrýlýk meðer, Meðer sen nelere kadirmiþsin. Ben yýllarca yanlýþ adreslerde çadýr kurmuþum Nereden bilecektim, bütün aþklara senin hakim olduðunu Düþünüyorumda, içinden çýkamýyorum bir türlü… Ne zaman aþka aþýk olsam Züleyha aþkýna dipsiz kuyulara insem Ferhat misali daðlar delsem, Mecnun gibi çöllerde sürünsem Yaranamadým… Yaranamadýn sana ey! aþk… Yaranamadým Hep sana kaybettim..
Sen neydin, kimdin sahi? Bir kerecik olsun, aþkta kazanamayacak mýyým? Ya da sana mý aþýk olmam lazým ey! Ayrýlýk… Kazanmak uðruna… Anladým ki hasretler böyle baþlýyor Yanlýþ zamanda yanlýþ seçim… Ýçin sýkýlýr, ruhun daralýr, üstünü parçalamak istercesine Ýçin için aðlamak, haykýrmak istersin… Ýstersin, istemesine de… Bir yanýn aðla… Aðlamak iyi gelir derken, Diðer yanýn da sakin ol, aþk da gurur olmaz der… Demesine de, gel de anlat deli gönlüme..
Karanlýktan korksam da, karanlýðýn sessizliðinde sakinleþirim. Çýkarým balkona, yakarým bir sigara! Gün batýmýnda, Akþamýn siyaha çalan, karanlýk yüzünü seyrederken Ýçimin daha da karardýðýný anlarým… O an, o an ellerim titrer! Ellerim titrer Sigaramýn külünü balkondan aþaðý çýrparken Aðlamak gelir içimden, aðlayamam… Sigaramdan peþ peþe derin nefesler alýrým, Dumaný kaçar gözlerime, zoraki aðlar gibi, bir iki damla yaþ Süzülüverir gamzelerimden aþaðý… Bir iki nefes daha derken, Parmaklarýmýn yanmasýndan sigaramýn bittiðini anlar Býrakým balkondan aþaðý gayri ihtiyari… …Ve… Ve kayboluþunu izlerim karanlýkta boþ manasýz gözlerle… Týpký sen giderken arkandan baka kaldýðým gibi…
Dedim ya… Nereden bilecektim, Bütün aþklara, sevdalara senin hakim olduðunu? Sen yok isen gözler gülüyor Var isen yürekler yanýyor, Yapma be ayrýlýk! Tüm deðerler kaybolmuþ, aþklar satýlýk olmuþ bedenlerde Uðruna insanlar ölüyormuþ umurunda mý? Sen nesin Allah aþkýna? Neden hep sen kazanýyorsun, sevenler kaybediyor? Dayanamaz sevdama, bulutlar saðanak olur Gözyaþlarýma karýþýr, Tonlarca aðýrlýkla yüreðime düþer… Yüreðimde taþkýn olur, azgýn dalgalý denizler gibi… Vurur can kýrýklarým gönül sahillerime, Sonra… Sonra ne sahil kalýr ne de bir nefes Ýçimdeki sevda dolu dünyam yok olur azgýn dalgalarda… Ve ben anladým ki, bütün aþklar bahar ile baþlar bütün aþklar bahar ile baþlar Hazan ile bitermiþ…
Vazgeçtim kaldýramaz yorgun yüreðim… Çünkü, bütün aþklar, ayrýlýða gebe kalmýþ! Anladým ki, ben aþkýn deðil, ayrýlýðýn tutsaðýyým… Ben… Ben ayrýlýða aþýk olmuþum… Ben ayrýlýða aþýk olmuþum…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.