“ -Yanlýþ yol doðruya çýkmaz-
dedi zaman”
Memleket kokardý ellerin
Nasýrlý parmaklarýn dinlenirdi avuçlarýmda
Taze baþaklar göðe doðrulduðunda
Diline vururdu
Geçmiþin hazin aðýtý
Sen de geçince
Dinledim…
Göðsümün diðer kýtasýndasýn
Sesim aklýma çarpar
“Ben onu sevmedim!”
Yüzü camda asýlý masum
Gelip geçen hayalde avuntu, üveyik
Çoruh’un billur sularýnda paklanan yürek
Ýçi dýþýna yanký
Bir avazdý sevdiðim
Toplan! dedi
Güneþi üzerimde unutan ses
!
“Yýlýn üstüne asýr düþtü
Kasvet bürüdü geceleri
Secdelerde kundaklandý günah
Hicap duydu gönül
Dua dua arþa yürüdü”
Dinlendirilmiþ hüzündür þimdi baðrýmda oturan
Anlamsýzlaþtýrmak
Hayatý dayanýlýr kýlýyor çoðu zaman
Ve sen!
Var git!
O ilk selama eðreti bir gülücük kondur
Ki
Ateþi baþýnda duman, ulu bir daðýn
Yitik türküsüne kesilsin kulaklarýn
Yine yeniden yenilen
Daha da geç kalmadan
Devrim Tülay
11 Temmuz dan kalan - 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.