Bağ bozumu Mevsimindeyim Aşkın Hala

Son/baharý yaþamaktan hiç varamadým Ýlk /baharýna aþkýn

Çýðlýðýný adýma sürdü adýn
Aþkýnýn...
Boðazýma düðümledi
Cümlelerini
Baharýn...

Buza ateþle yanaþmaktý aþk
Ya da çýplak gözle bakmak güneþe
Gün boyu

Feza’dan bir aþk düþtü
O gece
Düþ yanýlgýlarýmýn
Yangýnlarýna

Ta Can aralarýna
Sancýlarýmýn


Sema’ya Bir Sýzý düþtü
O gece
Bütün hýçkýrýklarýna aldýrmadan
Bulutun

Ta Göz çukurlarýna
Yaþlarýmýn
Bir sevda indi
Ellerinde adým karalanmýþ
Gözlerinle

Gözyaþlarýmýn
Gözlerini kovaladýðý
Kalbimin krizlerine mahkûm
Olduðu andý bu

Geceye döndüm yüzümü
Bir hazana daha uyanacaktým
Bu düþten düþünce uykum
Ve;
Uyandým
Derin hülyalardan
Alnýmda teri kalmýþ
Sana karýþan hazanýn

Kalbimi yerinden çýkaracaksa
Adýn uykumda bile
Kime kýzmalýyým söyle?
Gece’ye mi?
Ömrümü karanlýða mahkûm eden
Adýna mý?
Hece hece
...
Acýnýn musluðu açýk kalbime,
Adýnla baþlayan sancýlarýmý
Akýtýyor damla damla gönlüme...

Artýk;

Boðazýma kadar Sana battým

Aþk acýnda yüzmeyi bilmiyor hala

Boð/uluyorum

Gel kurtar beni
Al beni bu ateþ çemberinden
Al al al ..
Sevgilim olmayan sevgili


Görkem Þen
Sosyal Medyada Paylaşın: