GEL DİYOR DAĞLAR
Karakýþta hiç dinmezdi öfkesi,
Rüzgarýn sesini dinlerken daðlar.
Ufkun ötesinden, gel diyor sesi,
Hasret büyüdükçe, inlerken daðlar.
Sembolüsün mertlik ve cesaretin,
Bir ömür geçse de bitmez hasretin.
Tutsaðýyým içimdeki gurbetin,
Omzuma bir görev binerken daðlar.
Gelincik tarlasý gibi bulutlar,
Hüzün gibi çöker, doruðu tutar.
Kardelenler, karýn altýnda yatar,
Gururla geçmiþi anarken daðlar.
Bir yanýn Köroðlu,dillerde yaþar,
Mesken tutmuþ sende Dadalým Avþar,
Karadeniz Topal Osman’la coþar,
Her akþam yüreði kanarken daðlar.
Bayram Ali der ki Oðuzdur soyum,
Yurdum Ergenekon, Çepni’dir boyum.
Orhun Vadisinden çaðlayan suyum,
Söndürür ateþin,yanarken daðlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.