evim çöp, aklým çöp, gündüzüm çöp, gecem çöp kalbim çöl
hayatým her gün gördüðüm kýz gibi evden çýkmadan býrakýp ruhunu aynalarda selamsýz sabahlarla buluþmaya geliyor ve kavuþmaya gidiyor her gece, uykularýnda; geçmiþe selasýz gömülmüþ anýlarýyla
hayat, tekrar gelsem yolunu bulamayacaðým þehir tekrar etsem gereksiz nakarat
sonsuzluk deðil ki mesele, sessizlik.
susarak yazýlýyor en güzel þiir sevgiliye susarak yaþanýyor en güzel hayat uðultusuna ve patýrtýsýna inat, þehrin
biriktirmiyorum artýk hiçbir þey ve ömrümün yetmeyeceði krediler de çekmiyorum, hayallerimden
yaþýyorum sade, sessiz, sedasýz… Sosyal Medyada Paylaşın:
şubat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.