O dostumdu. Bir zamanlar o hep gülerken Þimdi ben,, Acýyý gördüm onun yüzünde Ýhaneti gördüm Ve çileyi sefaleti gördüm. Ben… O dost bildiðimde..
Hani bir sýrrý var’ dý ya onun Çözememiþtim, Bilememiþtim ya, ben onun sýrrýnýn ne olduðunu, Ýþte bu sýrrýnýn, sonucunu gördüm, Bu gün, O dost bildiðimde…
Çökmüþtü. Viran bahçeleri gibiydi artýk yüzleri. Ve üzgündü… Ne dostu vardý artýk ne de bir zamanki arkasýnda dolaþanlarý El ayak titrerken gördüm, Bu gün, O dost bildiðimde..
Ey benim dost bildiðim, Sendin gizemli sýrlarýný bana bile anlatmayan. Bir zamanlar, Sendin benimle içip, içip aðlayan.. Görüyorum da, þimdi Yemiþ bitirmiþ seni benden sakladýðýn gizemli sýrlarýn. Etrafýnda eskisi gibi kimselerin yok, Sana mekân olmuþ Artýk kirli loþ otel odalarýn..
A.Yüksel Þanlý er 28 Mayýs 2013
Not :Öyküsünü öyküler bölümünden okuyabilirsiniz teþekkürler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.