MUM IŞIĞINDA SON MAHNI
dudu
MUM IŞIĞINDA SON MAHNI
Mum ýþýðýnda dinlediðim son mahnýnýn sesiydi,
Kulaðýmda yankýlanan.
Gecenin bir vakti bütün ruhum adanmýþken,
Türküye.
Senin kirpiklerin çoktan düþmüþtü gözlerine…
Issýz dört duvar arasýna saklanmýþken düþlerim.
Yine dökülüverdi bütün umutlar odanýn bir yerine…
Sabýrla sustuðum gecenin sonunda,
Dinlediðim son mahnýnýn son mýsrasýnda,
Bitti yanan bütün mum.
Ve ben karanlýkta kaldýðýmda,
Dilim dolandý türkünün son sözlerine.
Bitlis’te beþ minaremiydi,
Yoksa Erzurum çarþý Pazar mý,
Ya da kirpiðimin kaþýna deðdiði zaman mý bilmiyorum.
Hep söyledim durdum sabaha kadar…
Geçtiðim son sokak, çiðneyip geçtiðim son kaldýrým,
Kapýsýna dayandýðým yýkýk dökük bir ev.
Gecenin bir vakti, lambasý cýlýz ve titrek yanan bir pencere,
Kýrýlgan yüreðim ve kýrýk hayallerimin düþsel evi,
Hani çýkýp geldiðin caddeden yine gel emi….
Ve mum ýþýðýnda son mahnýnýn sesi,
Sabaha çýkarmýyým bilmem ki?
DUDU BAYRAM EYEOÐLU
NOT: MAHNI / NIN ANLAMI TÜRKÜ DEMEKTÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.