“Dedim;
-Gitmek mi zor, kalmak mý?
Dedi;
-Kalmak da gitmek aslýnda”
Duvarlarý daðlara yaslarsýn da
Ard arda sýralanýr karanlýðýn soðuk adýmlarý
Oysa…
Az evvel
Gönlümüze takýlmýþtý, udun çaðlamasý
Az evvel
Gülüþleri sarmýþtý bahar, alabildiðince
Vefasýzdýr mevsimler dostum
Çekip gider umarsýz bir anda
Sevmiþsen eðer
Özlemle barýþýk olacak hüznün
Yol yel olur…
Yaþamlar arasý seyreden bir otobüsün
Buðulu camýnda unutursun yüzünü
Kalem raks eder, bildiðine
Teker teker aralanýr perde
Her hatýra bir kuþun kanadýnda havalanýr
Göðün derinliðine…
Yorgun kalýr gönül
Yýldýzlarý konuk edince avucunda
Renkleri sanýldýðýndan berrak, mavi
Apansýz bir gurbet düþer yadýna
Kavrulur uzaklardan kývrýlan nehir
Sýzar göðsünün uçsuz boþluðuna
Uzaklaþýr vakit…
Kara kentin sokaklarýna emanet
Havasýna, taþýna…
Gülüþlerin gölgesinde büyüyen coþku
Kim bilir kaç kez yaþanýr böylesi
Yaþamýn kaç anýna vurur kendini
Haydi toparlan dostum!
Geldik.
Kaldýðý yerden baþlatalým günü
Yükümüz aðýr
Sýrtýmýzda ömür müsveddesi
Devrim Tülay
Mayýs 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.