Aþüftedir kendi yol yordam bilmez Kaldýrýmda doðru düzgün yürümez Nal çakýlý ayaðýnda haspanýn Dikkatleri celbettiðin düþünmez
Kendisi esmerdir saçlarý sarý Yok olmuþtur sanki arý damarý Parfümü boyasýdýr bütün varý Kuru çulda yattýðýný düþünmez
Morarmýþ gözleri sanki dövmüþler Bu haliyle sanki onu övmüþler Aklýn çelip kanýna da girmiþler Fikir alýp aklýn baþa devþirmez
Elinde telefon mesaj yazýyor Kahkahasý alemleri tutuyor Gerdan kýrýp saçlarýný atýyor Sokak sokak dolaþmaktan üþenmez
Boynunda kolyesi sahte altýndan Dil bilmiyor konuþuyor karnýndan Hýzmasý da eksik olmaz burnundan Karakýþý har biliyor üþümez.
Sosyal Medyada Paylaşın:
A.YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.