Bahtým hüzün gergefinde küskün hayat ar gibiydi Düþtüm ömrün ateþine ciðerime kor gibiydi Çürüdü dalým yapraðým rüzgârýna kattý beni Halden bilmez talihimin kucaðýna attý beni Adam olmaz benim derdim ne yedirdi ne içirdi Kuruttu gülen yüzümü þirin canýmdan geçirdi
Yýllar yýðýldý üstüme nefes dudaða derbeder Ey rahmeti büyük Rabbim her bir þeyi hayýrlý ver Bu kabarýk hesabýma þaþýyorken kendim bile Bilmem açar mý kapýmý mutluluk denen kafile Adam deðil benim derdim lime lime yürek yaram Semtim hüznün kalesidir olmadý neþeyle aram
Bundan sonra benden gönül ne köy olur ne kasaba Öyle girdabýna düþtüm tek tek çekiyor hesaba Vuruldu kanatlarýndan ucu yakýlmýþ dilekçe Ýþte hal bundan ibaret baþým gövdeme gerekçe Adam olmaz benim derdim akçe etmem pazarýnda Uðruna ömür tükettim deðerim yok nazarýnda
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Doğan. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.