Topraðý dinleyen kuþlar gibiyim Behire
Her gün hasret kokusu peþimde
Deðil mi ki aklým özgür?
Uzaklaþan düþlerim ardýnca dökülür.
Sen deðil misin ölüm gibi hareketsiz?
Gece kadar sessiz..
Ben biçâre, tûfânýnla nefessiz...
Sonu gelmeyen hikayelere benziyorsun Behire
Tüm kelimelerin efsûs!
Kadehlerin boþaldýðý yerden baþlýyorsun içmeye
Hüznün korkusuz..
Ah Behire!
Gamzende bir gelin gibi bakýyorsun yüzüme
Gülümsüyorsun ah u zâr gözlerime
Yine de derd-i nihân yüreðimde..
Belki bizdik,seni-beni anlamayan!
Belki de kahrolasý kelimelerdi seni unutturmayan..
Ne kadar gündüz,
Ne kadar gece varsa elimde sana ait olmayan
Sen bir tek gündüz
Ben her gün gece..
Kömür rengi bakýþlarýnýn seyrinde,
ben olsaydýn hece hece...
Ah Behire!
Matemlerimin dilini çözdüm derdinle.
Geceme sokul ki,kimse görmesin Behire
Ne öksüz yaðmurlar?
Ne de akþamý bekleyen hanýmlar?
Hepsi bu sevdaya meftûnlar..
Ben gönlümden sakýnýrým seni Behire
Ne mümkündür sana intizâr..