Kýsa pantolonlu düþlerime Etek giymeyi öðretmem gerek
Hatýrladýn mý sahi o günleri? Ben o evde doðmuþtum sen de içimde Güneþ kadar uzak, mum alevi kadar yakýn Isýtýrdýn içimi, ben güneþ kadar ýsýttýðýna inandýrýrdým bedenimi Yanýmdaymýþsýn gibi kandýrýrdým Avuturdum yalnýzlýðýmý
Geceyi düþlüyordum, simsiyah oluyordu gece Bizde her þeyin az, biraz fazlasý vardý hep Hep çoða yakýndýk Hep fazlaydýk Birbirimize bile
“Dengini bulamaz kimse bu dünyada” derlerdi ya en bilmiþ ermiþ gibi Bizde fazlaydý dengesizlik Herkes birbirine eksilirken Biz çoðalýyorduk
Kýrmýzým göz kýrpýyordu tüm renklerin arasýndan Kýpkýrmýzý oluyordum Fazlaydým iþte kýrmýzýdan bile fazla renkliydim Kendi tonunda kaybolmuþ, hiçbir renkte kendini gösteremeyen Altý-üstü bir renktim, tektim Terk edildim rengimden
Sonra gözlerim istifa etti diðer tüm renklere bakmaktan Kör oldu gözlerine deðdiðinde Boyayabilirdik tüm dünyayý bu renge Evrene göç eder, orayý da boyardýk O kadar güçlüydü bileklerimiz ve gözlerimiz keskindi Diðer tüm renkleri kesip atabilecek kadar
Ama bir gitmek vardý Bir de solmak
Gidersen eðer tüm o tek rengimi de alýp giderdin Ben hem renksiz hem de kör kalýrdým Rengine aldanýp, tüm renkleri soldurduðum için Kendi rengimden özür dilemek zorunda kalýrdým
Ceza mýydý bu? Allah’ýn cezasý bir renktim iþte Üstelik beynimi de boyamýþtým ayný renge Þimdi düþünmek bundan böyle daha kýrmýzý Konuþmak kýrmýzý Baþka renkten konuþmak aykýrý Bakmak kýrmýzý, görmek intihar Diðer tüm renkler beynimin en alt tabakasýna gömülmüþ birer ceset Mezar dolu beynimin katmanlarý
Gereksinim duymuyordum diðer tüm renklere Bu renksizliðin sonunda kör kalmak olsa da Kendi rengime ihanetin sonunda intihar olsa da Yaþardýk, yaþatýrdýk biz bu boyadýðýmýz dünyayý Kýrmýzý renginde ama aykýrý
Ateþ biraz tenim Esmer biraz kýrmýzý, teninde
Evrende sayýklýyorum tüm kýrmýzý dillerde Görmeyen gözlerimle rüya görebiliyorum Rüyamda seni
Söylesenize! Þimdi ben kör müyüm? Ne kadar görmüyorum?
Bir tek rengi görürken, tüm renklere yabancý Siyaha aykýrý Karanlýða yakýþan tek renk Baðlýlýðýn ve sadakatin rengiydi bu Baþýnda da, sonunda da
Bir Mayýs Ýki Bin On Üç 13 50 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.